§ 1 dotyczy niewystawienia faktury rachunku oraz odmowy wydania bądź wystawienia wadliwego.

§ 2 dotyczy wystawienia faktury rachunku w sposób nierzetelny lub posłużenie się taką fakturą z rachunkiem.

§ 3 dotyczy nieprzechowywania faktur rachunków wbrew zakazowi ewentualnie dowodów zakupu.

§ 4 dotyczy niezarejestrowania transakcji w kasie fiskalnej ewentualnie niewydania dokumentu z kasy fiskalnej

Przedmiotem ochrony art 62 jest konieczność ewidencji zdarzeń w obrocie gospodarstwem. Mamy konsekwencję niedochowania działań podmiotu. Nie wynikają nakazy (kto i kiedy wystawia fakturę, w jaki sposób to czyni i kto ma obowiązek posiadania i wydawania z kasy fiskalnej).

Dokument - jest nim każdy przedmiot lub inny zapisany nośnik informacji:

1. z którym jest związane określone prawo,

2. którego treść wskazuje na dowód istnienia prawa,

3. którego treść wskazuje na okoliczności mające znaczenie prawne - art 53 § 20.

Faktura - jest to ustawa podatku od towarów i usług - art 19.

Art 62 pomimo swojej pierwotnej treści nie jest przepisem, który kreuje odpowiedzialność powszechną za przestępstwa i wykroczenia skarbowe, pomimo wystąpienia w jego treści zwrotu kto, jest to odpowiedzialność za czyn zabroniony o charakterze indywidualnym, gdyż może każdy z nas jest zobligowany:

1. do wystawienia faktur rachunków,

2. dokumentów z kas fiskalnych,

3. przechowywania dokumentów przez określony okres czasu.

Trzy źródła - obowiązek wypływa z:

1. ordynacji podatkowej,

2. ustawy o podatku od towarów i usług,

3. ustawy o podatku akcyzowym z 23.01.2003r.

Odpowiedzialność pod kątem strony przedmiotowej:

1. w § 1 nie wystawia faktury rachunku - odnawia zaniechanie - brak aktywności podmiotów wynikających z tych ustaw, podwójna możliwość popełnienia czynu poprzez działanie, gdyż wystawia w sposób wadliwy,

2. w § 2 nierzetelne wystawienie faktury rachunku i posługiwanie się tym dokumentem - działanie, trzy możliwości:

   1. jedna osoba wystawia,

   2. bądź się tylko posługuje,

   3. bądź wystawia i się posługuje
      

3. w § 3 obowiązek przechowywania faktur, dokumentów lub dowodów zakupu - podmiotem jest ten, kto ma obowiązek przechowywania tych dokumentów i będzie ponosił odpowiedzialność. art 62 nie wskazuje w swojej treści okresu skąd to płynie,

4. nie przechowywanie przez określony okres czasu to brak aktywności podmiotu przez zaniechanie,

5. w § 4 czyn indywidualny - odpowiedzialność podmiotu, który musi posiadać kasę rejestrującą transakcję i wydanie dokumentu poświadczającego. Obowiązek wydania ciąży na podmiocie, a nabywca nie musi tego uczynić,

6. w § 5 wprowadza wypadek mniejszej wagi - mamy do czynienia z wykroczeniem skarbowym, bierze się pod uwagę nie tylko elementy przedmiotowe, ale także motyw i zamiar.

§ 1 - 4 - wszystkie zachowania mogą być umyślne, nie ma odpowiedzialności za czyny nieumyślne. Oba zamiary mają miejsce w przypadku wadliwego i nierzetelnego wystawienia rachunku faktury:

• bezpośredni - kiedy podmiot chce od początku, chcemy osiągnąć ten skutek,

• ewentualny - trudność z wykazaniem umyślności od samego początku.

Dokumenty przechowuje się do chwili wygaśnięcia zobowiązania podatkowego - jest to generalna zasada.

Art 65 - paserstwo akcyzowe:

§ 1 - przestępstwo umyślne,

§ 2 - przestępstwo nieumyślne.

Czyn zabroniony z art 65 zachodzi, gdy sprawca nabywa, przechowuje, przewozi, przesyła, przenosi, pomaga w ukryciu wyroby akcyzowe lub opakowania z tymi wyrobami. Na istotę tego czynu zabronionego, na jego wystąpienie wskazuje ilość, wartość i rodzaj towaru dającego podstawę przypuszczać, że mamy do czynienia z możliwością dopuszczenia go do obrotu.

Różnice:

W § 1 podmiot ma zamiar wprowadzić ten towar do obrotu, jt przestępstwo powszechne.

Strona przedmiotowa - elementy:

1. nabywanie wyrobów akcyzowych, oznacza to uzyskanie przez pasera, nabywcę władztwa nad rzeczami za zgodą wydającego i zbywającego. Nabycie prowadzi do sytuacji, że paser zaczyna władać rzeczami jak właściciel,

2. przechowywanie oznacza przetrzymywanie rzeczy poprzez określony okres czasu (dzień, godzina, m-c, rok), paser musi to czynić na żądanie innej osoby z obowiązkiem ich zwrotu. Przechowywanie może mieć charakter odpłatny lub nieodpłatny,

3. przewożenie, czy przemieszczanie rzeczy z jednego miejsca do drugiego także przy użyciu środków profesjonalnych (podmiotów trzecich), przenoszenie ma ten sam charakter, ale odbywa się bez użycia środków transportu.

Przestępstwo sui generis - występuje, gdzie forma zjawiskowa stanowi byt przestępstwa.

Pomoc w zbyciu wyrobów akcyzowych - ułatwienie realizacji porozumienia pomiędzy posiadaczem wyrobów, a nabywcą. Paser może znaleźć nabywcę, gdzie miał istotny wpływ na wynegocjowaniu warunków sprzedaży.

Pomoc w ukryciu wyrobów akcyzowych - polega na znalezieniu kryjówki dla wyrobów, dostarczeniu środka transportu, zamaskowaniu miejsca przed osobami trzecimi i organami ścigania oraz pośredniczeniu w ukryciu.

Przyjmowanie wyrobów akcyzowych - jest podobne do nabywania, aczkolwiek przyjmujący nie staje się właścicielem wyrobów, natomiast rozporządza wedle umocowania, umowy.

Paserstwo akcyzowe jest karalne tylko wtedy, gdy: warunki:

1. przedmiotem tego czynu zabronionego są wyroby pochodzące z przestępstwa lub wykroczenia skarbowego - art 63 lub 64 kodeksu karno-skarbowego,

2. ilość, wartość oraz rodzaj wskazują, że zachodzi zamiar wprowadzenia ich do obrotu.

Rozróżnienie § 1 i 2:

1. 1. § 1 jest to przestępstwo umyślne, wystąpi w zamiarze bezpośrednim i może wystąpić w zamiarze ewentualnym, w większości jest bezpośredni, niektóre elementy mogą się zmaterializować w zamiarze ewentualnym,

   2. § 2 jest to typ czynu nieumyślnego, gdy podmiot ,,powinien i może przypuszczać'', że wyroby akcyzowe stanowią przedmiot czynu zabronionego, lekkomyślność bądź niedbalstwo.

Przestępstwa z art 65 kodeksu karno-skarbowego dają konieczność zastąpienia środka karnego w przepadku przedmiotu. Przepadkowi podlegają także przedmioty ruchome, które służą do popełnienia czynu zabronionego - art 65 § 1 i 2 kodeksu karno-skarbowego.

Art 65 § 1 - sąd może zastosować zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, gdy podmiot dopuścił się tego czynu.

Art 67 kodeksu karno-skarbowego - podrobienie lub przerobienie znaków akcyzy:

Może się pojawić forma sui generis - jest to forma stadialna, przygotowanie staje się przestępstwem.

Dwa zachowania - dwa przestępstwa i dwa wykroczenia skarbowe:

1. przestępstwo skarbowe - fałszowanie, podrabianie lub przerabianie znaku akcyzy lub upoważnienie do odbioru banderol akcyzowych,

2. przestępstwo skarbowe polega na czynieniu przygotowania do podrobienia znaku akcyzy lub upoważnienia do odbioru banderol akcyzowych.

Wypadek mniejszej wagi - § 1 i 2

podmiot - jest to przestępstwo powszechne

Strona podmiotowa jest to, bądź są to czyny umyślne, zazwyczaj będzie to zamiar bezpośredni.

§ 1 - dokonanie czynu następuje z chwilą materialnego stworzenia znaku akcyzy, podmiot podobnie ,,tworzy nowy znak akcyzy;; bądź dokonuje korekty zmiany w istniejącym już znaku akcyzy, odnosi się to do upoważnienia do odbioru banderol akcyzowych.

§ 2 - odpowiedzialność podmiotu, który uzyskuje i przysposabia sobie środki w celu podrobienia, przerobienia znaku akcyzy lub upoważnienia do odbioru banderol akcyzowych, to zawsze zamiar bezpośredni kierunkowy.

§ 3 - jeżeli podmiot posiada środki, które w ocenie podmiotu mają służyć do popełniania przestępstwa, podrobienia znaków akcyzy, a obiektywnie do tego się nie nadają to podmiot będzie ponosił odpowiedzialność za usiłowanie nieudolne. Konsekwencją jest zastosowanie art 14 § 2 kk, który prowadzi do nadzwyczajnego złagodzenia kary lub do odstąpienia od wymierzenia kary. § 3 dotyczy podmiotu z § 2, który wszedł w posiadanie środków znaków akcyzy i nie podlega karze, jeżeli dokonał dwóch czynności:

1. odstąpił od zamiaru - element sinen quanon,

2. zniszczył środki lub zapobiegł ich użyciu w przyszłości.