Art 80:

1. struktura podmiotu - kto ponosi odpowiedzialność?, jest to przestępstwo powszechne, gdyż ustawodawca posłużył się zwrotem kto - ten, kto ma obowiązek i kto został wezwany przez organ. Każdy ten kto jest zobowiązany, jest to przestępstwo indywidualne właściwe,

2. przedmiot ochrony - obowiązek podatkowy wobec SP oraz porządek w składaniu informacji podatkowych, jest to niezbędne w celu prawidłowego naliczenia należności podatkowej,

3. strona podmiotowa - jest bardzo specyficzna przy tym przestępstwie - zaniechanie (brak aktywności podmiotu w określonym kierunku wymaganym przez przepis prawa). Ustawodawca nie wiąże z tym zaniechaniem żadnych innych konsekwencji, jest to przestępstwo formalne, które nie wymaga skutku, to, że w następstwie naszego czynu nastąpi uszczuplenie podatkowe nie jest istotne. Informacja podatkowa jest to informacja, która ma istotne znaczenie dla procesu podatkowego, nie jest legalna, są to dane, sytuacje, które mają wpływ na powstanie obowiązku podatkowego, jak również na określenie wysokości należności podatkowej. Musi być żądanie podmiotu, organu podatkowego. Źródłem przedłożenia informacji podatkowej jest np. art 82 ordynacji podatkowej, wystąpią tu dwie sytuacje:

   1. odnosi się żądanie organu podatkowego do przesłania informacji (organ podatkowy ma prawo na gruncie art 82 § 1 żądać informacji podatkowych, które są związane z procesem podmiotowym), dla nie wywiązania się w terminie wskazanym konsekwencję stanowi art 82,

   2. obowiązek przesłania informacji podatkowej bez wezwania organu podatkowego wbrew żądaniu dotyczy nierezydenta (na gruncie rozliczeń i w przypadku prawa dewizowego), jest to sytuacja wyjątkowa. Art 82 § 1 dotyczy także banków, spółdzielczych kas,

4. strona przedmiotowa - jest to przestępstwo umyślne, zamiar bezpośredni art 80 § 1, sprawca będzie ponosił odpowiedzialność jeżeli nie przedstawił informacji w terminie. Zamiar ewentualny występuje tylko przy innym dążeniu do otrzymywanego skutku.

• § 3 - informacja złożona, ale nieprawdziwa, kara grzywny do 120 stawek

Art 82 - wykorzystanie w sposób sprzeczny z prawem dotacji lub subwencji:

1. przedmiot ochrony - środki finansowe pochodzące z budżetu SP, są to środki wewnątrz-krajowe oraz z organizacji pozapaństwowych,

2. strona przedmiotowa - zachowanie podmiotu (sprawcy) może polegać na:

1. niezależnej wypłacie dotacji lub subwencji,

2. niezależnym pobraniu dotacji lub subwencji,

3. niezgodnym z przeznaczeniem wykorzystaniem dotacji lub subwencji.

1. podmiot przestępstwa - jest nim pracownik organu państwowego z jednej strony, który decyduje o dotacjach lub subwencjach, w którego kompetencji leży ocenienie wniosków i każda osoba, która posiada kompetencje władcze, uprawnienie w dysponowaniu środkami, każdy podmiot, który otrzymuje dotację lub subwencję.

Wykorzystanie zgodnie z przeznaczeniem:

Nienależyte wykorzystanie dotacji lub subwencji każda z nich może być wykorzystana w ramach umowy, w której istnieje:

1. kosztorys, plan zadań, jak również podmioty, które wykorzystują tę umowę,

2. zrealizowanie projektu, osiągnięcie celu i niewykorzystanie wszystkich środków finansowych, musi nastąpić zwrot kosztów finansowych, nie mogą być wykorzystane na inny cel, możliwa jest zmiana ram umowy, musi to nastąpić w drodze aneksu. Może tu wystąpić nie tylko kara grzywny, ale również środek karny w postaci prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku art 82 mamy do czynienia z narażeniem finansów publicznych na uszczuplenie:

1) przestępstwo materialne, gdyż mamy do czynienia z wysokim prawdopodobieństwem wystąpienia faktycznej szkody finansowej dla SP, budżetu, organizacji krajowej, która przyznaje te środki,

2) mamy do czynienia z konkretną dotacją lub subwencją - wysokość narażenia może zostać w miarę szybko i dokładnie określona.

Art 82 § 1 - jest to czyn popełniony umyślnie, oba zamiary są możliwe do zrealizowania.

Przestępstwa i wykroczenia skarbowe przeciwko obrotom celnym:

Art 87 - oszustwo skarbowe:

Kara grzywny do 720 stawek, kara pozbawienia wolności lub obie kary łącznie.

Analiza:

1. przedmiot ochrony - obowiązek celny oraz obrót towarami za granicą,

2. zachowanie podmiotu przestępstwa polega na narażeniu należności na uszczuplenie przez wprowadzenie w błąd organu uprawnionego do kontroli i wykorzystanie tego błędu przez sprawcę:

   1. w prowadzenie w błąd - udzielnie informacji mylnej i spowodowanie mylnego wyobrażenia o rzeczywistości. Może to nastąpić przez przemilczenie prawdy, podanie nieprawdziwych informacji, ale również okazanie przez podmiot sfałszowanych dokumentów, rachunków, czy faktur. Forma zachowania się sprawcy jest obojętna. Przestępstwo oszustwa celnego jest dokonywane w momencie narażenia SP na uszczuplenie należności celnej, a nie w sytuacji spowodowania faktycznej szkody,

   2. jest to przestępstwo materialne, bo mamy do czynienia z konkretyzacją zobowiązania celnego i jej wysokością narażenia na uszczuplenie,

   3. wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia faktycznej szkody - jest to warunek kluczowy,

3. strona podmiotowa - ustawodawca nie posługuje się określeniem podmiotu w celu osiągnięcia celu. Zamiar bezpośredni, ewentualny jest możliwy na gruncie art 87, gdy mamy do czynienia z podawaniem nieprawdziwych informacji.

W zamiarze bezpośrednim sprawcą tego przestępstwa może być każdy, ale zazwyczaj będzie to osoba, która przekracza granicę, zgłasza towar do odprawy celnej, czy też przewoźnik.

Art 91 - paserstwo celne:

1. istota - podmiotem może być każdy, jt przestępstwo powszechne, sprawca czynu może otrzymać towar od innego pasera, ale również paser może otrzymać bezpośrednio od sprawcy.

Paserstwa nie wymaga działanie podmiotu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Zamiar bezpośredni może wystąpić i zazwyczaj występuje, sprawca może się godzić, że towar może pochodzić z innego źródła - § 1.

§ 2 - przestępstwo nieumyślne paserstwa. Towarzyszące okoliczności: niższa cena, miejsce i czas transakcji przekazywania towaru, jego ulokowanie, wiek, wgląd zachowania się osób oferujących towar, opakowanie towaru. Dwie formy nieumyślności:

1. lekkomyślność,

2. niedbalstwo (świadoma i nieświadoma nieumyślność).

§ 3 - typ uprzywilejowany z uwagi na małą wartość.

Art 95:

1. przedmiot ochrony - porządek i rzetelność w zakresie przechowywania dokumentów celnych, zachowanie sprawcy może polegać na zaniechaniu przechowywania tych dokumentów oraz od samego początku ich nie przechowywania.

2. strona przedmiotowa - jest to typowe przestępstwo z zaniechania, brak aktywności podmiotu, które jest wymagane przez prawo.