Śledź nas na:



Instytucje zaniechania ukarania sprawcy

Przesłanki negatywne i niedopuszczenie dobrowolnego poddania się odpowiedzialności:

1.Czyn zabroniony jest zagrożony karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności.

2.Istnieje możliwość orzeczenia grzywny nadzwyczajnie obostrzonej na podstawie art.37 w związku z art.38.

3.Zgłoszono interwencję, co do przedmiotów podlegających przepadkowi, chyba, że taka interwencja została cofnięta przez interwenienta do czasu wniesienia aktu oskarżenia do sądu. Interwenient jest to podmiot, który nie będąc podejrzanym ani oskarżonym w postępowaniu o przestępstwo bądź wykroczenie skarbowe zgłosił w tym postępowaniu roszczenie do przedmiotów podlegających przepadkowi na podstawie posiadanego tytułu prawnego. Procedura w zakresie dobrowolnego poddania się karze Sprawca czynu może wystąpić do organu dochodzenia o dobrowolne poddanie się karze zanim ów organ wniósł akt oskarżenia. Finansowy organ dochodzenia w trakcie pierwszego przesłuchania sprawcy powinien go pouczyć o możliwości złożenia takiego wniosku. W sytuacji, gdy mamy do czynienia z osobą, która ukończyła 17 lat a nie ukończyła 18 lat wniosek może złożyć przedstawiciel ustawowy takiej osoby. Do wniosku należy dołączyć:

1.Dowód uiszczenia należności publicznoprawnej, jeżeli jest wymagana.

2.Dowód wpłacenia grzywny.

3.Dowód uiszczenia zryczałtowanych kosztów procesu.

4.Wyrażenie zgody na przepadek ewentualnie uiszczenie równowartości pieniężnej przedmiotu przepadku. Cofnięcie wniosku sprawcy nie jest możliwe przed upływem 1 miesiąca od chwili jego złożenia. Ewentualne złożenie wniosku jest niedopuszczalne. W razie przychylenia się przez finansowy organ dochodzenia, do wniosku, tenże organ występuje do sądu z wnioskiem udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się karze art.145§2 kodeksu karno-skarbowego. Sąd nie jest związany wnioskiem i nie musi wyrazić zgody na taką formę odpowiedzialności sprawcy. Sąd powinien wziąć pod uwagę w szczególności dwie okoliczności: 1.Stopień społecznej szkodliwości. 2.Interes Skarbu Państwa. W kwestii zezwolenia na dobrowolne poddanie się karze, sąd wydaje postanowienie i jednocześnie orzeka:

  • Tytułem kary grzywny kwotę nie niższą niż uiszczona przez sprawcę.

  • Przepadek przedmiotu w takich granicach, w jakich sprawca wyraził na to zgodę.

  • Skutkiem dobrowolnego poddania się karze jest nie wpisywanie o odpowiedzialności do rejestru karanego. Dobrowolne poddanie się karze nie stanowi przesłanki do zastosowania recydywy skarbowej, określonej w art.37§1 pkt.4.

Odstąpienie od wymierzenia kary - jest to instytucja określona w art.19 i według tej regulacji jest możliwe w przypadkach:

1.W wypadkach wskazanych w kodeksie karno-skarbowym, tzn. w jego przepisach szczególnych oraz normach kodeksu karnego recypowanych na grunt prawa karnego skarbowego.

2.W sytuacjach określonych w art.19§1pkt 1 i pkt.2.

Ad.1 - normy szczególne, które zakładają odstąpienie od wymierzenia kary:

  1. Art.14§2 kodeksu karnego w związku z art.21§3 kodeksu karnego - (odnośnie usiłowania nieudolnego).

  2. Art.22§2 kodeksu karnego w związku z art.20§2 kodeksu karno-skarbowego - (odnośnie czynnego żalu podżegacza i pomocnika). Są to 2 regulacje recypowane z kodeksu karnego.

  3. Art.10§5 kodeksu karno-skarbowego - (w zakresie błędu, wyłączającego bezprawność).

  4. Art. 11§2 i §3 kodeksu karno-skarbowego - (przy ograniczonej poczytalności sprawcy).

  5. Art.20§3 kodeksu karno-skarbowego - (przy współdziałającym, którego nie dotyczy okoliczność osobista wpływająca, na wyższą karalność).

  6. Art.36§1pkt.2 -(przy nadzwyczajnym złagodzeniu kary). Wskazane wyżej przypadki dotyczą szczęści ogólnej kodeksu karno-skarbowego. W części szczególnej mamy dwa przypadki, które odnoszą się do odstąpienia odpowiedzialności karnej, jest to regulacja art.77§4 i §5, są to dwie regulacje, które odnoszą się od odstąpienia od wymierzenia kary jednakże w części szczególnej materialnej kodeksu karno-skarbowego.

Ad 2, tj. w przypadku z art.19§1 pkt.1 i pkt.2

  • Gdy społeczna szkodliwość popełnionego przestępstwa skarbowego nie jest znaczna.

  • Przy wykroczeniach skarbowych, gdy elementy przedmiotowe i podmiotowe czynu i osoby sprawcy przemawiają za odstąpieniem od wymierzenia kary. Odstępując od wymierzenia kary, sąd może orzec środki prawne: przy przestępstwach i wykroczeniach skarbowych będą to środki karne: przepadek przedmiotów bądź ściągnięcie równowartości przepadku przedmiotów. Kolejne środki dotyczą tylko przestępstw: podanie wyroku do publicznej wiadomości, zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, zakaz wykonywania określonego zawodu lub piastowania określonego stanowiska. Odstępując od wymierzenia kary sąd również może odstąpić od wymierzenia środków karnych chociażby ich orzeczenie było obowiązkowe. Uwaga nie dotyczy to przedmiotów zakazanych w art.29 pkt.4 kodeksu karno-skarbowego. Przy odstąpieniu od wymierzenia kary mamy krótsze terminy zatarcia skazania. W przypadku przestępstw skarbowych - zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem roku od wydania prawomocnego orzeczenia (wynika to z art.107§5 i 6 kodeksu karnego w związku z art.20§2 kodeksu karno-skarbowego). W przypadku wykroczeń skarbowych - zatarcie następuje z upływem roku od prawomocnego orzeczenia (art.52§2 kodeksu karno-skarbowego).

 



Zobacz także