Do katalogu kar za przestępstwa skarbowe zaliczamy:

1. Karę grzywny w stawkach dziennych

2. Karę ograniczenia wolności

3. Karę pozbawienia wolności Art.22§1 kodeksu karno-skarbowego.

Do katalogu kar za wykroczenia skarbowe zalicza się:

Kara grzywny kwotowa art.47§1 kodeksu karno-skarbowego.

Kara grzywny - przy przestępstwach skarbowych sąd wymierza karę grzywny w stawkach dziennych. W pierwszej kolejności orzeka o liczbie stawek a następnie określa wysokość jednej stawki dziennej grzywny. Jeżeli kodeks nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10 a najwyższa 720. Pojedyncza stawka dzienna nie może być niższa niż 1/30 najniższego miesięcznego wynagrodzenia, na dzień dzisiejszy jest to 849 zł, czyli 8,30gr a może wynosić do 400 krotności 1/30 najniższego miesięcznego wynagrodzenia. Tj. 400 x 1/30 to jest = 11320 zł. Przy maksymalnej podstawowej wysokości pomnożona przez 720. Jednakże w 3 przepadkach istnieje możliwość obostrzenia kary grzywny do 1080 stawek, taką możliwość daje:1.Art.38 przy nadzwyczajnym obostrzeniu. 2.Art.39 przy karze łącznej. 3.Art.40§3 przy ciągu przestępstw. W takiej sytuacji, w tych 3 wskazanych przypadkach grzywna będzie wynosiła od 10 stawek do 1080 stawek i mnożąc najwyższą stawką dzienną grzywny razy 1080 to nam da sumę 12225600zł, jest to maksymalna grzywna, która może być orzeczona na gruncie kodeksu karno-skarbowego. Przy wyroku nakazowym można wymierzyć grzywnę, która nie przekracza 200 stawek dziennych. Przy wykroczeniach skarbowych mamy karę kwotową. Może ona być wymierzana od 1/10 najniższego miesięcznego wynagrodzenia do 20 krotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia. Mandatem karnym może zostać orzeczona grzywna, która nie przekracza podwójnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia. Natomiast wyrokiem nakazowym za wykroczenia nie może zostać orzeczona grzywna, która przekracza 10 krotność najniższego miesięcznego wynagrodzenia. Sądową generalną dyrektywą przy wymierzaniu kary grzywny jest to, aby brać pod uwagę dochody sprawcy, warunki osobiste i majątkowe oraz rodzinne a także możliwości zarobkowe.

Kara ograniczenia wolności przewidziana za jedno przestępstwo (110 kodeksu karno-skarbowego - sprzedaż losów bez uprawnienia) Art. 110. (57)

Kto, nie będąc do tego uprawnionym, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej trudni się sprzedażą losów lub innych dowodów udziału w grze losowej, zakładzie wzajemnym, grze na automacie lub grze na automacie o niskich wygranych, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności, albo obu tym karom łącznie. Można ją wymierzyć zamiast kary pozbawienia wolności na podstawie art.26 par.1 kodeksu karno-skarbowego Art. 26. § 1. Jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą pozbawienia wolności, sąd może orzec zamiast niej karę ograniczenia wolności, w szczególności jeżeli orzeka równocześnie środek karny wymieniony w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6, co nie stoi na przeszkodzie wymierzenia także kary grzywny grożącej za to przestępstwo obok kary pozbawienia wolności. Jest to możliwe, gdy obok kary ograniczenia wolności są wymierzane środki karne np. przepadek przedmiotów, ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania zawodu, stanowiska, podanie wyroku do publicznej wiadomości. Również obok kary ograniczenia wolności, jeśli wymierzamy ją zamiast kary pozbawienia wolności sąd może orzec karę grzywny. Gdy przestępstwo polega na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publiczno-prawnych, to sąd ma obowiązek nałożenia na skazanego zwrotu tego uszczuplenia. Tej regulacji (tj. ograniczenie kary pozbawienia wolności) nie stosuje się do sprawcy przestępstwa umyślnego który uprzednio tj. przed swoim czynem został skazany na karę pozbawienia wolności nie krótszą niż 6 m-cy bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Kara ograniczenia wolności jest wymierzana na 1 do 12 m-cy; nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 18 m-cy, łączna też nie > niż 18 m-cy. Kara ta polega na:pracy społecznie użytecznej od 20 do 40 godz. m-cznie i potrąceniu z wynagrodzenia w wymiarze od 10 do 25%, na rzecz Skarbu Państwa. W okresie wykonywania kary ograniczenia wolności skazany nie może rozwiązać stosunku pracy bez zgody sądu. Miejsce, rodzaj, czas i sposób jej wykonywania orzeka sąd po wysłuchaniu skazanego. Również w okresie wykonywania kary pozbawienia wolności skazany nie może zmienić zamieszkania (bez zgody sądu). Jest obowiązany wykonywać nałożoną pracę. Ma obowiązek składania wyjaśnień z przebiegu pracy. Wymierzając tę karę sąd może oddać sprawcę pod dozór. Chodzi tu o kuratora, organizację społeczną która zajmuje się pomocą skazanym, osobę godną zaufania.

Kara pozbawienia wolności

Jest wymierzana na czas nie krótszy niż 5 dni, a nie dłuższy niż 3 lata - ogólna zasada. Są wyjątki. Podstawą do wymierzenia tej kary i jej główną regulacją w kodeksu karno-skarbowego jest art. 27 Art. 27. Jeżeli kodeks nie stanowi inaczej, kara pozbawienia wolności trwa najkrócej 5 dni, najdłużej - 3 lata; wymierza się ją w dniach, miesiącach i latach. Wynika z niego że tą karę wymierza się w dniach, m-cach i latach. Wyjątek to nadzwyczajne obostrzenie kary - 37 i 38 kodeksu karno-skarbowego. Wyjątkiem jest też odpowiedzialność za przestępstwo ciągłe i kara łączna (sąd może wymierzyć karę do 15 lat ). Środki karne i zabezpieczające za przestępstwa skarbowe: Katalog jest w art.22 par.2,3 kodeksu karno-skarbowego § 2. Środki karne za wykroczenia skarbowe: 1.dobrowolne poddanie się odpowiedzialności 2.przepadek przedmiotu 3. ściągnięcie = pieniężnej przepadku przedmiotu Jedynym środkiem zabezpieczającym jest przepadek przedmiotu. Środki karne są orzekane obok kar. Jedynym środkiem karnym który może być orzeczony bez orzekania o karze jest przepadek przedmiotu. Podstawa to art. 19 par.4 kks § 4.  Umożliwia on orzeczenie przepadku przedmiotów wobec nieobecnego. Środki karne mogą być orzekane w razie odstąpienia od wymierzenia kary. W przypadku odstąpienia od orzekania kary orzeka się: 1.przepadek 2.ściągnięcie = pieniężnej przepadku przedmiotów 3.zakaz prowadzenia działalności, wykonywania zawodu, stanowiska 4.podanie wyroku do publicznej wiadomości. Przepadek przedmiotu, podstawa art. 29 kodeksu karno-skarbowego -- przesłanki. Przestępstwo przeciwko obowiązkowi celnemu i obrotem za granicą towarami i usługami - jeśli sprawca popełnia przestępstwo z 86,88,89,90,91 kodeksu karno-skarbowego to sąd orzeka przepadek przedmiotu. Zasadą jest że następuje orzeczenie przepadku, chociażby przedmioty nie stanowiły własności sprawcy. Wg. art. 31 par. 2 kodeksu karno-skarbowego nie orzeka się o przepadku gdy przedmioty stanowią własność osoby trzeciej a sprawca je nabył w drodze przestępstwa lub wykroczenia. Ponadto nie orzeka się przepadku gdy: art. 31,par. 3.. Zapłata równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów w sytuacji gdy niemożliwe jest orzeczenie przepadku przedmiotu z uwagi na zniszczenie, zagubienie lub z innych przyczyn faktycznych lub prawnych - sąd orzeka obowiązkowe uiszczenie kwoty stanowiącej = pieniężnego przepadku przedmiotów . Chyba że chodzi o tzw. przedmioty zakazane art.29 par.4 kodeksu karno-skarbowego. Sąd powinien określić wartość przedmiotu w chwili czynu. Gdy nie może to nastąpić dokładnie sąd określa wartość w przybliżeniu. Obowiązek uiszczenia zapłaty = przepadku przedmiotu jest środkiem karnym za przestępstwo lub wykroczenie skarbowe. Jest tylko przy skazaniu sprawcy. Jest on ściśle powiązany z instytucją czynnego żalu (16kks) . Może być orzeczony jako środek zabezpieczający gdy:

• sprawca popełni przestępstwo w stanie niepoczytalności

• społeczna szkodliwość jest znikoma

• zastosowano warunkowe umorzenie postępowania karnego

• zachodzi okoliczność wyłączająca ukaranie sprawcy czynu zabronionego

• sprawca dopuszcza się przestępstwa po ukończeniu lat 17 a przed ukończeniem 18.

Kolejny środek zabezpieczający - zakaz prowadzenia działalności itd. orzeka się gdy sprawca dopuścił się popełnienia czynu w stanie niepoczytalności. Ten środek karny orzeka się bez wyznaczenia terminu na jaki okres ma być orzeczony; uchyla się go w razie ustania przyczyn jego orzeczenia. Zakaz prowadzenia działalności, zajmowania stanowisk są orzekane od 1 roku do 5 lat. Orzekane są gdy:1)sprawca dopuścił się jednego z wymienionych przestępstw w art. 34 par. 2, 2) zastosowano nadzwyczajne obostrzenie kary (38 par.1,2). Zakazy te mogą być orzekane, gdy sprawca nadużył stanowiska lub zawodu przy popełnianiu przestępstwa skarbowego lub dalsze zajmowanie stanowiska, wykonywanie zawodu itp. zagraża istotnym dobrom chronionym prawa. Taki środek karny może być uznany za wykonany po upływie połowy okresu na jaki został orzeczony, ale nie wcześniej niż po rocznym jego wykonywaniu. Te zakazy mogą być orzeczone jako środek zabezpieczający, bez określenia okresu na jaki są orzekane. Następny środek zabezpieczający - pozbawienie praw publicznych orzeka się w sytuacji, gdy zastosowano wobec sprawcy nadzwyczajne obostrzenie kary i wymierzono mu karę pozbawienia wolności > niż 3 lata. Jest orzekane od 1 do 5 lat. Polega ono na utracie prawa wyborczego, do udziału w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości, pełnieniu funkcji w organizacjach i instytucjach samorządowych, państwowych, utrata czynnego i biernego prawa wyborczego , tytułów, orderów, uniemożliwienie uzyskiwania ich w trakcie jago obowiązywania. Art. 191. Po upływie połowy okresu, na jaki został orzeczony może zostać uznany za wykonany, nie wcześniej jednak niż po roku.