Strony procesowe - jest nią finansowy organ postępowania przygotowawczego (jest to zasadnicza różnica) i inny podmiot, który cechuje odpowiedzialność na gruncie kodeksu karno-skarbowego - podmiot, który ponosi odpowiedzialność posiłkową.

Organy i zakres działania poszczególnych organów - art 179 - organem postępowania wykonawczego w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowego jest także Urząd Celny.

Zabezpieczenia majątkowe dokonuje US. Wyjątki :

1. sytuacja związana z obrotem wartościami dewizowymi i towarowymi, które podlegają regulacjom dewizowym no podatek opłat celnych,

2. takim przedmiotem jest Izba Celna.

Art 181 kodeksu karno-skarbowego nawiązuje do regulacji art 8 § 1 kodeksu karno-skarbowego (był przestępstwem i wykroczeniem skarbowym) - jest to idealny zbieg przepisów.

Art 181 rozstrzyga sytuację, w której następuje skazanie osoby za przestępstwo i wykroczenie skarbowe. W razie niejednoczesnego skazania sprawcy na karę lub środek karny sąd jako ostatni wydawał orzeczenia w I instancji na wniosek skazanego rozstrzyga, która kara najsurowsza podlega wykonaniu. Taki wniosek może złożyć nie tylko oskarżony, a także finansowy organ postępowania przygotowawczego. Najpierw sprawca zostanie osądzony i wykona karę łagodniejszą, a między czasie może być kara surowsza lub środek surowszy - art 8 § 1.

Art 182 - dopuszcza możliwość orzekania i określenie ponownej wysokości stawki dziennej grzywny w postępowaniu wykonawczym. Warunki:

1. sprawca skazany musi uiścić jakąś część kary grzywny - warunek dający możliwość dla sądu określenia kary grzywny,

2. w postępowaniu wykonawczym istnieje możliwość rozłożenia na raty lub odroczenie jej uiszczenia,

3. podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej jest zobligowany do uiszczenia kary grzywny, gdy sprawca nie zapłacił w terminie i nie nastąpiło ściągnięcie w trybie egzekucji orzeczenia przez sąd na etapie postępowania przygotowawczego będzie możliwe po przeprowadzeniu postępwania przygotowawczego.

Jeżeli sprawca nie uiszcza grzywny w terminie sąd ma możliwość: kary w postaci pracy społecznie użytecznej, gdy sprawca wyrazi na to zgodę - jest to warunek, zaś jeżeli zgodzi się, a nie wykona pracy to otwiera się droga do zastosowania zastępczej kary pozbawienia wolności.

Praca społecznie użyteczna polega na wykonywaniu nieodpłatnie wykonywanej pracy na cel określony przez sąd w placówce zdrowia, w instytucji charytatywnej niosącej pomoc społeczną (czas pracy tygodniowej wynosi od 5 do 10h, a długość czasookresu wynosi od 7 dni do 3 m-cy). Praca społecznie użyteczna jest orzekana w dniach i m-cach.

Art 186 - kara zastępcza w przypadku wykroczeń skarbowych, zastosowanie:

1. gdy grzywna orzeczona przekracza 1/20 górnje granicy ustawowego zagrożenia kary grzywny za wykroczenia skarbowe, jest to kara kwotowa,

2. sąd stosując zastępczą karę pozbawienia wolności musi określić ile będzie wart jeden dzień pobytu w zakładzie karnym - § 2 - jeden dzień pobytu sprawcy wynosi od 1/500 do 1/50 górnej granicy ustawowego zagrożenia karą grzywny. Zależy to od: swobody sądowego stosowania sankcji karnej,

3. § 3 stanowi barierę - kara nie może przekroczyć nigdy trzech m-cy, konsekwencją jest kara wymierzana w dniach i m-cach,

4. § 4 stanowi dyrektywę - jest to jedyna dyrektywa w kodeksu karno-skarbowego - nie można wymierzyć zastępczej kary pozbawienia wolności, gdy właściwości i warunki osobiste sprawcy uniemożliwiają jej odbycie, jt dyrektywa negatywna np. gdy stan zdrowia nie pozwala na to, gdy opiekuje się osobą małoletnią, gdy drugi małżonek jest przewlekle chory.

Art 190 - 41 § 2 i 4 kodeksu karno-skarbowego- obowiązek uiszczenia należności publiczno - prawnej:

Sąd na etapie postępowania wykonawczego w okresie próby nie może ustanowić i rozszerzyć, zmienić lub zwolnić sprawcę z powyższego obowiązku.

Art 191 - daje możliwość dla sprawcy wobec którego został orzeczony środek karny w postaci:

1. zakazu prowadzenia działalności gospodarczej, zakazu wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska,

2. kary pozbawienia praw publicznych.

Art 191 - po upływie połowy okresu na który sprawca został skazany na jeden z powyższych środków karnych sąd może uznać wykonanie tego środka w całości, jeżeli:

1. sprawca przestrzegał porządku prawnego,

2. środek karny musi być wykonywany minimum jeden rok.

Analiza przestępstwa:

1. podmiot przestępstwa - kto się dopuszcza, kto może się dopuścić, czy każdy, czy ten kto ma określoną cechę,

2. strona podmiotu - umyślność (dwa zamiary bezpośredni lub ewentualny), czy nieumyślność sprawcy (lekkomyślność lub niedbalstwo) - określić jakie tj zachowanie i jaki sposób tego zachowania,

3. strona przedmiotowa:

• czy mamy do czynienia z aktywnością, czy z brakiem aktywności sprawcy (czy działał, czy zaniechał)?,

• czy przestępstwo skarbowe jest materialne, czy skarbowe (czy występuje skutek, czy nie? narażenie na uszczuplenie, czy też nie?)

1. przedmiot ochrony bądź zamachu:

• ochrony indywidualnej - co chronimy konkretnym przepisem w danym rozdziale,

• ochrony rodzajowej - dotyczy tego, czego chronimy danym rozdziałem,

Art 54 - określa uchylenie się od obowiązku podatkowego

Analiza:

1. podmiot - podatnik (Art 53 § 30!), przestępstwo właściwe indywidualne, posiadanie cechy podmiotu decyduje o bycie lub niebycie,

2. strona przedmiotowa - przestępstwo umyślne, a jak przepis mówi to nieumyślne, możliwość jego popełnienia jest w zamiarze bezpośrednim i ewentualnym (zazwyczaj jest to zamiar bezpośredni),

3. zaniechanie obowiązku do którego jest zobligowany podatnik. Podatnik naraża na uszczuplenie materialne, jest to uznawane za skutek (może być spowodowanie uszczerbku na zdrowiu),

4. przedmiot ochrony - uchylenie się od obowiązku podatkowego

Przestępstwo firmanctwa

Art 55 - kreuje przestępstwo firmanctwa - zachowania polegającego na prowadzeniu działalności gospodarczej w sposób zakamuflowany lub też na ukrywaniu rzeczywistych rozmiarów prowadzonej działalności. Te zachowania są ukierunkowane na niepłacenie zobowiązań podatkowych lub płacenie ich w niższej wartości.

Konstrukcja:

• typ podstawowy - § 1,

• typ uprzywilejowany - § 2,

• wykroczenie sk.e - § 3.

Przestępstwo firmanctwa polega na ukrywaniu (skrywaniu) własnej działalności gospodarczej. Podmiot, który dopuszcza się czynu posługuje się albo imieniem i nazwiskiem osoby fizycznej lub nazwą innego podmiotu gospodarczego - art 55 §1.

Sprawcą może być: zarówno ten, który opłaca już zobowiązanie (należności) lub osoba, która nie jest znana organom podmiotowym, a prowadzi taką działalność pod imieniem i nazwiskiem i nazwą firmy.

Analiza:

1. podmiotem może być tylko podatnik, nie może być osoba która nie ma cechy podatnika - § 1, jest to przestępstwo indywidualne właściwe, nie jt przestępstwo powszechne. Bycie bądź niebycie podatnikiem decyduje o dopuszczalności przestępstwa,

2. strona podmiotowa - w celu, czyli mamy do czynienia z przestępstwem umyślnym, które może być popełnione w zamiarze bezpośrednim kierunkowym, gdyż zachowanie sprawy jest zachowaniem ukierunkowanym na określony cel. Sprawca działa w pierwotnym celu ukrycia działalności gospodarczej. Ustawodawca w § 2 - różnica następuje na etapie 3,

3. strona przedmiotowa - sprawca w celu zatajenia działalności gospodarczej posługuje się aktywnością (posługiwanie się imieniem i nazwiskiem i nazwą firmy, są to zachowania uzewnętrznione). Mamy do czynienia z barkiem aktywności podmiotu i zaniechaniem - forma mieszana. Każdy § przewiduje czyn skutkowy będący w § 1 i 2 przestępstwem skarbowym, a w § 3 wykroczeniem skarbowym. Skutek polega na narażeniu na uszczuplenie kwoty podatku. Mamy do czynienia z § 3 wykroczeniem materialnym. Różnice między § dotyczą strony przedmiotowej, w § 2 ustawodawca mówi o małej wartości (typ uprzywilejowany czynu zabronionego). Jeżeli sprawca swoim czynem prowadząc działalności gospodarczej, nie spowodował przekroczenia mamy do czynienia z wykroczeniem skarbowym. Wartość szkody rzutuje na typ czynu zabronionego, to powoduje złagodzoną odpowiedzialność. Wobec tego sprawcy istnieje możliwość dobrowolnego poddania się karze, najniższa grzywna zostanie orzeczona, sprawca nie zostanie wpisany do rejestru,

4. przedmiot ochrony - obliguje do wyodrębnienia przedmiotu ochrony indywidualnego i rodzajowego, przestrzeganie prawidłowości rozliczeń podatkowych. Sprawca narusza zasadę jawności i przejrzystości jest to przedmiot indywidualny.