Funkcje prawa karno-skarbowego:

1. ochronna - ma na celu ochronę interesów finansowych SP, a od 1.05.2004r. także ochronę interesów finansowych Wspólnot Europejskich (w szczególności w zakresie opłat celnych, podatków od osób fizycznych oraz dotacji i subwencji),

2. prewencyjna - wyróżniamy dwie płaszczyzny:

   • prewencja indywidualna - ukierunkowana na osobę sprawy polega na odstraszeniu od popełnienia przestępstwa w przyszłości,

   • prewencja ogólna (generalna) - jest to odstraszenie ogółu potencjalnych sprawców

3. wychowawcza - to wychowywanie ogółu społeczeństwa za pomocą sankcji karnych orzekanych konkretnie,

4. gwarancyjna - występuje na każdym etapie postanowienia w zakresie prawa karno-skarbowego. Zasady:

• w zakresie prawa karnego materialnego - polega na zasadzie, nie ma przestępstwa bez ustawy obowiązującej w chwili popełnienia czynu,

• nie ma kary bez ustawy - za każdym razem kara musi być.

Etap postępowania - prawa podejrzanego i oskarżonego na etapie postępowania przygotowawczego i sądowego:

Prawa:

1. prawo do obrony w ujęciu:

• materialnym - bronienie się osobiście w sposób czynny lub bierny,

• formalno-prawnym - w wyniku korzystania z obrony,

1. 
   

2. prawo do przeglądania akt sprawy - na etapie sądowym,

3. prawo inicjatywy dowodowej,

4. prawo do wniesienia odwołania - skorzystanie z drogi odwoławczej.

Cechy charakterystyczne prawa karno-skarbowego:

Kodeks karno-skarbowy dzieli się na trzy części:

1. materialną - dzieli się na część ogólną i szczególną, w ogólnej są zasady odpowiedzialności prawno-skarbowej za przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe (kto i kiedy ponosi odpowiedzialność), są także omówione sankcje karne (kary i środki karne) oraz są regulacje dotyczące środków zabezpieczających, instytucje, tj. czynny żal - art. 16, dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, odstąpienie od wymierzenia kary także mieści się w niej przedawnienie, zatarcie oraz skazanie, w drugiej części są uregulowane poszczególne typy przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych, są one pogrupowane w ramach okr.ch podziałów na rozdziały,

2. procesową - dotyczy sposobów i form prowadzenia postępowania karno-skarbowego, czyli jaka będzie przyjęta forma, jakie będzie postępowanie, kto prowadzi postępowanie i w jakim zakresie,

3. wykonawczą - są zawarte przepisy dotyczące wykonania orzeczonych kar środków karnych.

W ramach poszczególnych części możemy dokonać innego podziału:

1) część materialna - ma charakter pełny, jest ona autonomiczna i samodzielna i tylko wyjątkowo w ramach tej czynności mogą być stosowane przepisy kodeksu karnego bądź kodeksu wwykonawczego, np. art. 20 § 2 (katalog przepisów),

2) część procesowa i wykonawcza ma charakter częściowy - stosowanie art. 113 kodeksu karno-skarbowego i art. 178 kodeksu karno-skarbowego odwołują się do kodeksu postępowania karnego, bądź do kodeksu karnego wykonawczego.

Kodeks karno-skarbowy odwołuje się do wszystkich regulacji.

Analiza interesów państwa:

SP w trzech płaszczyznach:

1. jako podmiot - jako osoba prawna będąca podmiotem prawi o obowiązków,

2. jako przedmiot - jt pewna masa majątkowa, która nadaje się do oszacowania,

3. ujęcie organizacyjne - które jest bardzo zbieżne, wyodrębnione instytucje materialne bądź lokalne, które tworzą szeroko rozumiany aparat władzy państwowej.

Regulacje prawa kodeksu-skarbowego mają charakter blankietowy (normy o charakterze blankietowym), tzn. kiedy tylko twory prawne mamy np. ustawa podatek VAT w zakresie części materialnej.

Obowiązujące ustawy kodeksu karno-skarbowego od 17.10.1999r., tekst jednolity.

Zakres teoretyczny - jest to zakres zastosowania ustawy.

Terytorium - to pewien obszar wydzielony granicami lądowymi, bądź morskimi.

Ustawa z dnia 1.05.2004r. uległa radykalnej zmianie. Zostały wprowadzone zmiany w art. 3a §2 - niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia czynu kodeksu karno-skarbowego jest stosowany także do cudzoziemca, który za granicą dopuścił się przestępstwa skarbowego, które było skierowane przeciwko interesom finansowym WE. Przed 1 maja odpowiedzialność za przestępstwa skarbowe popełnione za granicą było czymś zupełnie wyjątkowym, zachodziło tylko wtedy, gdy było poważne zagrożenie interesów finansowych państwa.

Art. 3a §3:

1. nie mamy do czynienia z warunkiem podwójnej karalności popełnienia czynu,

2. do obywateli i cudzoziemca ma zastosowanie, który dopuścił się przestępstwa w rozumieniu kodeksu karno-skarbowego.

Druga regulacja art. 3 §5 odnosi się do obywateli polskich i cudzoziemców, którzy przebywają na terytorium RP, nakłaniają bądź udzielają pomocy do czynu, który mas być popełniony za granicą i jest skierowany przeciwko interesom finansowym WE.

Są to dwie regulacje, które uległy zmianie - art. 3a §3 i 5.