Śledź nas na:



Prawo wykroczeń, wykroczenie, czyn zabroniony

Prawo wykroczeń - to gałąź prawa karnego. Postępowanie i wykroczenia godzą w dobra prawa. Przestępstwa są bardzo szkodliwe, podobnie wykroczenia.

Źródła prawa wykroczeń (trzy płaszczyzny):

  • prawo materialne - reguluje zasady odpowiedzialności, kwestie związane z wyłączeniem odpowiedzialności, katalog i zasady wymierzania kar środków karnych, poszczególne czyny będące wykroczeniami (źródła prawa: kodeks wykroczeń, ustawy szczególne)

  • prawo procesowe - kto prowadzi postępowanie, przebieg, przesłanki, (źródła prawa: kodeks postępowania w sprawach wykroczeń)

  • prawo wykonawcze - przepisy regulujące wykonywanie kar i środków (źródła prawa: kodeks karny wykonawczy)

 

Czas i miejsce popełnienia wykroczenia:

  • obowiązuje zasada „Nie ma wykroczenia bez ustawy obowiązującej w czasie popełnienia przestępstwa".

  • wykroczenie popełnia się w czasie działania lub zaniechania działania sprawcy

  • gdy zmieniają się przepisy to stosujemy tą ustawę, która jest względniejsza dla sprawcy; generalnie stosujemy nową.

  • Miejsce, w którym sprawca działał lub zaniechał działania albo nastąpił skutek lub skutek miał nastąpić wg. zamiaru.

Wykroczenie - czyn człowieka zabroniony pod groźbą kary przez ustawę określającą jego znamiona, bezprawny, zawiniony, społecznie szkodliwy (przestępstwo: społecznie szkodliwy czyn w stopniu wyższym niż znikomy) definicja wynika z art. 1 par 1 i 2 Kodeksu Wykroczeń.

Społeczna szkodliwość czynu - przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu bierze się pod uwagę elementy stanowiące konkretyzację strony podmiotowej i podmiotu czynu zabronionego:

  • rodzaj i charakter naruszonego dobra

  • rozmiary wyrządzonej szkody

  • sposób i okoliczności popełnionego czynu

  • wagę naruszonego obowiązku

  • postać zamiaru sprawcy

  • motywację sprawcy

  • rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia

Społeczna szkodliwość - to cecha wykroczenia czynu, oznacza ujemną społecznie treść czynu (jego materialną zawartość). Jest to cecha obiektywna czynu, niezależna od ustawodawcy.

Czyn - to takie zachowanie człowieka (działanie lub zaniechanie), które zależne jest od jego woli ma znaczenie w układzie społecznym.

Czyn zabroniony - to zachowanie o znamionach określonych w ustawie karnej.

Bezprawność karna - to sprzeczność z normą prawa karnego, naruszenie zakazu lub nakazu zawartego w tym pawie.

Ustawowe znamiona czynu zabronionego:

  1. przedmiot ochrony

  2. strona przedmiotowa (czyn i jego formy, związek przyczynowy)

  3. podmiot (osoba która ukończyła 17 lat, podmiot indywidualny, powszechny)+ odpowiedzialność podmiotów zbiorowych (odrębna ustawa)

  4. strona podmiotowa (psychiczny stosunek sprawcy do czynu, wina i jej formy)

Różnice między przestępstwem a wykroczeniem:

  • społeczna szkodliwość czynu

  • inne zagrożenia karą

  • inne organy orzekające

  • inne procedury

  • czyny przepołowione



Zobacz także