Śledź nas na:



Sądy a postępowanie karno - skarbowe

Art. 156 kodeksu karno-skarbowego - art. 335 kpk - wniosek za skazanie na posiedzeniu.

Art. 156 przewiduje podwójną kontrolę merytoryczną wniosku oraz zaistnienie przesłanek formalnych - dwie oceny:

  1. ocena dokonywania przez organ przygotowawczy,

  2. ocena dokonywania przez sąd - bada on pod kątem formalnym.

Wniosek powinien przewidywać sankcję karną znaną ustawie.

Art. 156 dąży do szybkości zakończenia sprawy:

§ 2: wniosek może dotyczyć:

  1. w sprawach o przestępstwa skarbowe zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia,

  2. odstąpienia od wymierzenia kary,

  3. orzeczenia środka karnego,

  4. zawieszenia orzeczonej kary.

Wniosek może dotyczyć także sprawcy dotyczących wykroczeń skarbowych w normalnym trybie i połączone z wnioskiem o:

  1. zastosowanie kary grzywny max do 10-krotności minimalnego wynagrodzenia,

  2. orzeczenia środka karnego,

  3. odstąpienia od wymierzenia kary lub środka karnego, art. 156 § 3 ogranicza tą regulację do osób, które popełniając czyn zabroniony spowodowały szkodę mającą dla SP (nastąpiło uszczuplenie należności publiczno - prawnej, uszczuplenie należności publiczno - prawnej w terminie wyznaczonym oraz procesowanie z takim wnioskiem).

§ 4: ograniczenie (w części) - brak możliwości uwzględnienia wniosku z art. 156 § 1 i 2, jeżeli została zgłoszona interwencja co do przedmiotów, które mogą ulec przepadkowi. Interwencja powoduje tylko brak możliwości orzeczenia przepadku, jeżeli wniosek go obejmował. Sąd dalej procesuje w pozostałej części wniosku. Wniosek może zostać zgłoszony ustnie lub do protokołu.

Dwie możliwości zastosowania formy konsensualnej zakończenia post.a karnego jest przewidziana art. 161 kodeksu karno-skarbowego odwołuje się do art. 387 kpk.

Art. 161 - etap postępowania: wniosek oskarżonego, sprawa jest już na wokandzie, sąd procesuje w przedmiocie sprawy, oskarżony składa wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.

Sąd nie rozpocznie procesowania w przedmiocie wniosku, jeżeli oskarżony nie uiścił należności publiczno - prawnych - jest to jedyna możliwość.

Po wpłynięciu sprawy do sądu i wypłynięciu od oskarżyciela wpłynie do sądu wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, wówczas nie kieruje się sprawy na rozprawę - jest to wyjątek (sąd kieruje sprawę na posiedzenie i wydaje wyrok).

Art. 161 i 156 - dwie sytuacje wyjątkowe, kiedy zapada wyrok bez rozprawy i na posiedzeniu wyrok skazujący.

Art. 161a - normalne procesowanie - toczy się rozprawa i na podstawie akt sprawy sąd stwierdza akt popełnienia wykroczenia, jeżeli pojawi się nowy czyn sąd procesuje dalej w przedmiocie orzeczenia.

Art. 164 - sytuacja, która zmierza do objęcia klauzulą natychmiastowej wykonalności wyroku I - instancyjnego, a kk dopuszcza taką możliwość, gdy tylko w przypadku wykroczeń skarbowych, gdyż mamy do czynienia z wykonalnością orzeczenia, zanim to orzeczenie zostanie zaskarżone.

Krąg podmiotów:

  1. osoby, które czasowo przebywają na terytorium RP,

  2. osoby, które nie mają stałego miejsca zamieszkania, ani pobytu na terytorium RP.

Wobec tych osób sąd może (nie musi) orzec natychmiastową wykonalność orzeczonej kary grzywny, a także jednocześnie sąd orzeka zastępczą karę pozbawienia wolności, jeżeli nie nastąpi uiszczenie grzywny w terminie 3 dni. W tym samym orzeczeniu sąd zatrzymuje do zarządu zatrzymania paszportu lub innego dokumentu albo do czasu uiszczenia kary grzywny albo też wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności. Ustawodawca przewidział podwójny obrót.

Postępowanie odwoławcze - ma specyficzny charakter wobec podmiotu jakim jest podmiot odpowiadający posiłkowi. Możliwość wniesienia apelacji przez podmiot wniesienia posiłkowi ma bardzo ograniczone pole do kodeksu karno-skarbowego.

Art. 166 kodeksu karno-skarbowego - podwójne ograniczenie wniesienia możliwości posiłkowej:

  1. apelacja jest możliwa z powodu nałożenia odpowiedzialności posiłkowej,

  2. z powodu skazania oskarżonego, ale tylko w tym zakresie, gdy skazanie było podstawą odpowiedzialności posiłkowej.

Art. 167a - kasacja została ograniczona w przypadku wykroczeń skarbowych do prokuratora generalnego i RPO.

W przypadku żołnierzy pozostających w czynnej służbie wojskowej kasację może wnieść naczelny prokurator wojskowy (nie ma kasacji stron - ani sprawcy, ani oskarżyciela, jedynym jest prokurator generalny lub RPO).

W przypadku odpowiedzialności posiłkowej ustawodawca przy środkach nadzwyczajnych przewidział konieczność formy szczególnej o wznowienie. Pismo zostało sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego.

Wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadku, gdy ujawnią się nowe dowody, fakty, które nie były znane sądom w trakcie rozpoznawania sprawy (w ich następstwie może być uchylone orzeczenie).

Postępowanie toczące się na gruncie kodeksu karnego:

Postępowanie nakazowe - w przypadku przestępstw skarbowych kara nie może przekroczyć 200 stawek kary grzywny lub może przybrać postać kary ograniczenia wolności.

W przypadku wykroczeń skarbowych grzywna nie może przekroczyć 10-krotności minimalnego wynagrodzenia - art. 172 kodeksu karno-skarbowego (zakres postępowania nakazowego)  art. 23 § 2 i 48 §3 kodeksu karno-skarbowego.

Art. 171 - dalsze ograniczenie postępwoania nakazowego:

  1. pojawienie się odpowiedzilności posiłkowej - automatycznie eliminuje postępowanie nakazowe, jest to przesłanka absolutna, bezwzględna,

  2. zgłoszenie interwencji co do przedmiotu, które mogą ulec przepadkowi, jt przesłanka negatywna, względna, ponieważ w wypadku cofnięcia interwencji przed wniesieniem aktu oskarżenia istnieje możliwość postępowania nakazowego. Interwencja może być cofnięta po miesiącu od wniesienia oskarżenia.

W postępowaniu nakazowym sąd może zastosować środki karne (przepadek przedmiotu, ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotu, przepadek korzyści, zakaz prowadzenia działalności gospodarczej, wykonywanie określonego zawodu lub zajmowanie określonego stanowiska oraz podanie wyroku do publicznej wiadomości).

Postępowanie w stosunku do osób nieobecnych - art. 173 - 177 kodeksu karno-skarbowego:

Może być przeprowadzone wobec:

  1. osoby, która na stałe przebywa za granicą,

  2. osoby, której nie można ustalić miejsca zamieszkania, czy pobytu w kraju

Są to przesłanki pozytywne, które pozwalają na prowadzenie postępowania wobec osób nieobecnych.

Art. 173 - przewiduje także przesłanki negatywne:

  1. wina sprawcy czynu, jak również okoliczności jego popełnienia budzą wątpliwości,

  2. oskarżony o przestępstwo skarbowe po wniesieniu aktu oskarżenia ukrył się (brak możliwości powiadomienia oskarżonego o czasie i miejscu pobytu, a także gdy w trakcie postępowania ustalono jego miejsce zamieszkania lub miejsce pobytu w Polsce).

Postępowanie w stosunku do osoby nieobecnej odnosi się także do podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej (chodzi tu o obecność obrońcy).

Art. 176: wskazuje, że prezes sądu wyznacza z urzędu obrońcę, który reprezentuje sprawę na etapie postępowania I i II instancyjnego. Obrońca ma możliwość z urzędu wniesienia odwołania i apelacji.

Art. 175: postępowanie w stosunku do osoby nieobecnej, gdy zostało zarządzone przez finansowy organ postępowania przygotowawczego wymaga zatwierdzenia przez prokuratora.

Art. 177 kodeksu karno-skarbowego:

  1. po osobistym zgłoszeniu się skazanego do sądu (o jego ujęciu na terytorium RP) doręcza się mu prawomocny odpis wyroku (musi być poinformowany, że został skazany),

  2. ustawodawca daje oskarżonemu termin zawity - 14 dni o wyznaczeniu rozprawy, jest to wyrok prawomocny.

Wyrok prawomocny traci moc z chwilą stawienia się skazanego na rozprawę. Sprawa toczy się w normalnym trybie (zazwyczaj uproszczonym).

 

 



Zobacz także